Historia parafii

Historia Parafii

Przechowo, które było kiedyś osobną wsią, miało w swojej burzliwej historii dwa kościoły. Parafia powstała już w dwudziestoleciu międzywojennym, kiedy to 15 czerwca 1937 r. erygował ją ks. biskup Stanisław Okoniewski. Pierwszym proboszczem został ks. Alojzy Górnowicz.

Kościół pw. Podwyższenia Krzyża Świętego znajdował się tuż obok współczesnego pw. Chrystusa Króla. Inicjatorem budowy tego pierwszego był p. Klemens Stróżowski – kierownik Szkoły Powszechnej. Budowa kościoła rozpoczęła się w 1938 r., a do wybuchu II wojny światowej Msze św. odbywały się w hali maszyn Ernesta Papendick’a. We wrześniu 1939 r. świątynia była zdatna do użytku – nie miała tylko posadzki i ołtarzy, jednakże znajdowała się tam rzeźba Chrystusa Ukrzyżowanego.

Kościół został wysadzony na początku marca 1945 r., pomimo, że nie toczono już w pobliżu żadnych działań wojennych. Przechowianie tuż obok ruin pierwszej świątyni postawili w 1946 r. drewniany barak – kaplicę, w której odprawiane były nabożeństwa. Od 1952 r. był to już kościół parafialny pw. Chrystusa Króla. Po pożarze, który wybuchł w kaplicy, parafianie rozpoczęli jej remont. W 1974 r. uzyskali zgodę na przebudowę, dlatego też kościół w Przechowie powstał na zasadzie tzw. rozbudowy.

Obecna świątynia była stawiana od 19 marca 1974 – 19 listopada 1977 r., a jej konsekracja odbyła się 20 listopada 1977 r. W 1998 r. dzięki ks. Kan. Zbigniewowi Kraskowskiemu został uprzątnięty teren po starym kościele i obecnie znajduje się tam Miejsce Pamięci Modlitewnej. Z pierwszego kościoła zachowały się głównie witraże, które zostały wstawione w 1998 r. do nowej świątyni, a znajdują się na chórze oraz w zakrystii.

Obręb parafii

Miejscowości:

Ulice:

Województwo:

Powiat:

O parafii cd.

Kiedy wracamy wspomnieniami do przeszłości odkrywamy, że wiele nam umknęło. Najlepszym sposobem na przypomnienie sobie czegoś z dawnych lat jest odwiedzanie miejsc związanych z danym wydarzeniem lub oglądanie starych fotografii. Dlatego chciałabym zabrać czytelników „Czasu Świecia” na spacer po naszym mieście. Wszyscy wiedzą, że współcześnie w Świeciu mamy pięć kościołów rzymsko - katolickich, które w swojej historii widziały nie jedno. Jednakże pewnie niewiele mieszkańców naszego miasta zdaje sobie sprawę, ile te święte budynki przeżyły. Jak wpłynęła na nie historia, wie tylko garstka osób, a przeszłość naszej małej Ojczyzny jest przecież nam bardzo bliska. Dlatego chcę zilustrować dzieje każdego kościoła rzymsko - katolickiego w Świeciu. Pierwszą świątynią, którą mam zamiar przybliżyć jest świątynia pw. Chrystusa Króla. Mieści się ona w jednej z dzielnic Świecia, na obrzeżach miasta, dawnej wsi - Przechowo.

Źródło artykułu: www.czasswiecia.pl/czas_swiecia/1,88351,14719055,Zapomniana_swiatynia.html

Początki Parafii Chrystusa Króla - Świecie - Przechowo

15 czerwca 1937r. ks. biskup Stanisław Okoniewski erygował parafię powołując na stanowisko proboszcza ks. Alojzego Górnowicza. Ksiądz otrzymał za zadanie utworze-nie parafii z wydzielonej części parafii świeckiej, to znaczy wsi Przechowo z jej przyległościami.

Pierwszy proboszcz urodził się 8 listopada 1901r. we wsi Lubiki koło Starogardu Gdańskiego. Ukończył gimnazjum w Chojnicach, a egzamin maturalny zdawał w Chełmnie. W 1926r. otrzymał święcenia kapłańskie w Pelpinie. Następnie został wikarym w Chełmnie. Inicjatorem budowy kościoła pw. Podwyższenia Krzyża Świętego (tak się wtedy nazywała świątynia - przyp. red) był kierownik Szkoły Powszechnej Kle-mens Stróżowski.

Budowę rozpoczęto w 1938r. Do wybuchu II wojny światowej nabożeństwa odbywały się w hali maszyn firmy Ernesta Papendick'a. W 1939 r. kościół był już zdatny do użytku. Co prawda nie miał ołtarzy ani posadzki, ale na ścianie frontalnej prezbiterium znajdowała się rzeźba Ukrzyżowanego.

Pod rządami niemieckimi

We wrześniu 1939r. kościół zamknięto i wykorzystywano jako magazyn zbiorów przyrodniczych (prawdopodobnie z Królewca i Gdańska), jednakże jego budowa była nadal kontynuowana.
8 grudnia 1939r. w karczmie Wirwickiego odbyło się spotkanie, w którym uczestniczył ks. Górnowicz, Paweł Pudełko (były wójt Przechowa) i kilkoro członków rady kościelnej. Rozmawiano o dalszej budowie kościoła, a dokładnie o dokończeniu wieży. Prawdopodobnie ktoś musiał donieść o spotkaniu władzom niemieckim, gdyż proboszcz i Paweł Pudełko wraz ze swoimi towarzyszami zostali zatrzymani. Członków rady kościelnej zwolniono, a ks. Górnowicza razem z byłym wójtem przewieziono do Mniszka koło Górnej Grupy. Prawdopodobnie Paweł Pudełko został rozstrzelany na miejscu, natomiast księdza przewieziono najpierw do Stuthoffu, a następnie do Dachau. Proboszcz zmarł 18 czerwca 1942r. śmiercią głodową w pierwszym niemieckim obozie koncentracyjnym.

Życie codzienne w Świeciu i w Prze-chowie biegło dalej swoim rytmem, a parafianie na nabożeństwa musieli chodzić, jak dawniej, do starej fary na Starym Mieście lub do klasztorka.

Źródło artykułu: www.czasswiecia.pl/czas_swiecia/1,88351,14719055,Zapomniana_swiatynia.html

Wyzwolenie Świecia

Pierwsze wyzwolenie Świecia miało miejsce 25 stycznia 1920 r., kiedy to do miasta wkroczyły wojska dowodzone przez gen. Hallera. W polskiej historiografii jako datę oswobodzenia Świecia spod okupacji niemieckiej podaje się 10 lutego 1945r. Po wyzwoleniu miasta kościół w Przechowie, był obsługiwany przez księży z parafii świeckiej, kierowanej przez ks. Stanisława Krausego. Dnia 8 marca 1945r., już po zajęciu terenu przez wojska sowieckie, saperzy zaminowali nieuszkodzony jeszcze kościół i go zniszczyli. Władze rosyjskie podały wtedy do wiadomości, że wysoka wieża kościelna przeszkadzała lotnikom startującym do ataku na broniące się w Grudziądzu wojska niemieckie. W rzeczywistości Niemcy już wycofywali się z tych terenów.

Walka o nowy kościół

Parafianie obok ruin pierwszej świątyni postawili w 1946r. drewniany barak - kaplicę. Na początku działała ona jako filia parafii miejskiej Świecia. Od grudnia 1952 r. był to kościół parafialny pw. Chrystusa Króla. Po pożarze kaplicy przechowiacy przystąpili do jej stopniowego remontu. Uzyskanie zgody na przebudowę trwało do 1974 r. Dzięki zebranym materiałom
i determinacji parafian powstał nowy kościół na zasadzie tzw. rozbudowy. Obecną świątynię stawiano od 19 marca 1975r. do 19 listopada 1977 r., według projektu inż. Awgula. Konsekracja nowej budowli odbyła się 22 listopada 1977 r. W tym czasie jej proboszczem był ks. Jan Felski. Następnym krokiem było zadbanie o wyposażenie kościoła.

Źródło artykułu: www.czasswiecia.pl/czas_swiecia/1,88351,14719055,Zapomniana_swiatynia.html

Obecna świątynia

W 1998r. uporządkowano rumowisko po pierwszym kościele pw. Podwyższenia Krzyża Świętego. Dnia 13 września 1998r. na starych fundamentach odbyła się uroczystość poświęcenia Miejsca Pamięci Modlitewnej. Ze względu na lata powstania kościoła pw. Chrystusa Króla z elementów historycznych na uwagę zasługują witraże. Znajdują się one na chórze i w zakrystii. Witraże wykonane były dla pierwszej świątyni w 1939r., a zostały wstawione w 1998r.

Pierwszym z nich jest kompozycja kwater z symbolami 4 Ewangelistów zamontowana na chórze, natomiast kolejne dwa - symbole cnót, znajdują się w zakrystii. W oknie frontalnym prezbiterium umieszczony jest Chrystus Król królujący z krzyża. Przedstawiony został razem z apostołami. Autorem tego witraża jest Władysław Kozioł z Torunia. Wśród obrazów znajdują się dzieła malarskie Hyla - Chrystus Król Władca świata i Chrystus Miłosierny. W kościele jest również obraz Czarnej Madonny namalowany przez ks. dr Znanieckiego z Pelpina.

Źródło artykułu: www.czasswiecia.pl/czas_swiecia/1,88351,14719055,Zapomniana_swiatynia.html 

Ciekawostki

Dnia 21 grudnia 2014r. podczas Mszy św. o godz. 12:00 dokonano intronizacji tzn. wprowadzenia Relikwii św. Jana Pawła II do parafii pod wezwaniem Chrystusa Króla w Świeciu. Uroczystej Mszy św. przewodniczył Ks. kanonik Zbigniew Gański w koncelebrze z proboszczem parafii Chrystusa Króla Ks. Waldemarem Wenta. Relikwie św. Jana Pawła II przekazał dla naszej parafii Ks. kard. Stanisław Dziwisz Arcybiskup Metropolita Krakowski. Relikwie św. Jana Pawła II to kropla krwi na cząstce sutanny, którą Papież Jan Paweł II miał na sobie w chwili zamachu na jego życie dnia 13 maja 1981 roku na Placu św. Piotra w Watykanie. Po zakończonej Mszy św., wierni oddali cześć relikwiom św. Jana Pawła II przez ich ucałowanie.

Kościół w Przechowie przetrwał nieuszkodzony do końca II wojny światowej. W marcu 1945 r. wojska sowieckie zaminowały świątynie i ją zniszczyły, bo wieża kościelna przeszkadzała lotnikom w ataku na broniące się w Grudziądzu wojska niemieckie.